De eerste 2 weken van backpacken in IJs. + Can.

Van het trouwe kikkerland naar het land van ijs en vuur en vervolgens naar het land van dichte regenwouden met beren, besneeuwde bergen en gletsjers.

Zondag 20 juli 2014
’s Ochtends even druk bezig geweest met de laatste dingen zoals mijn koffers inpakken en alle papieren checken. Wat was dit ontzettend fijn met het bloedhete weer. In totaal neem ik 3 verschillende koffers mee. Één grote zwarte koffer, deze neem ik mee naar de Gallaudet University. Ook neem ik mijn backpack mee en deze gebruik ik voor de vierweekse rondreis in IJsland, in west Canada en noordwest Verenigde Staten van Amerika. De laatste kleine koffer neem ik als mijn handbagage mee in het vliegtuig, zodat ik mijn laptop onder ander mee kan nemen.
Toen kwam Oma Markt even langs op bezoek om afscheid te nemen. Wat gaf dit een naar gevoel. Plotseling realiseerde ik me langzamerhand dat ik straks bijna iedereen voor een halfjaar niet zie. Nou destijds was het 15.45 uur wat betekende dat het tijd was om mijn koffers in de kleine witte auto van mijn ouders te dumpen en naar Schiphol gaan samen met ouders en broer.
Ineens kwamen buren naar ons toe, volgens mij hadden ze wel het idee dat er iets zou gaan gebeuren. Ja, nu was het tijd om te vertrekken naar Canada en vervolgens rechtstreeks naar de Gallaudet Universiteit. Nu had ik pas echt het gevoel dat ik echt zou vertrekken. Dit gevoel had ik niet eerder gehad.
Onderweg hebben we een korte pauze genomen bij een restaurant waar we even gingen dineren. Het weer was prachtig en we zaten aan de grote vijver waar mensen langs ons voorbij kabelwaterskieden en waterboardden. Italiaanse pasta wat ik had besteld was heerlijk. Steeds zagen we vliegtuigen vlak boven ons. Schiphol was dichtbij ofwel het moment dat ik echt uit de Nederlandse bodem ging verlaten, was ook dichtbij.
Eenmaal op Schiphol aangekomen, gingen we naar perron 1-2 op het plaza in Schiphol. Daar had ik namelijk afgesproken met mijn vrienden die voor mij kwamen om mij uit te zwaaien. Awesome! Er stonden 9 vrienden op mij te wachten. Hartstikke leuk! Ik had gezegd dat ik nu het gevoel had alsof ik weer terug was van een avontuur wat het niet zo is, haha. Daarna gingen we naar een balie waar ik mijn koffers achter kon laten. Ik had namelijk een idee om mijn grote zwarte koffer en backpack rechtstreeks naar Vancouver (in west Canada) te laten vliegen. Zo zou ik alleen met mijn handbagage naar IJsland gaan. Lekker makkelijk dacht ik zo. De meneer achter de balie zei dat dit helaas niet mogelijk was, omdat de tussenstop in IJsland net te lang was. Ik moest daarom mijn koffers gewoon meenemen en later weer inchecken. Ook hadden ze gezegd dat ik mijn koffers gewoon in een kluis kon achterlaten op vliegveld Keflavik Airport. Oke! Vlakvoor ik mijn koffers weg had gebracht, heb ik cadeaus gekregen van mijn vrienden. Van de meiden heb ik een mooi sleutelhangertje gekregen waar een foto opstaat van hen. Ook heb ik een roman gekregen met de titel ‘De ontdekking van de hemel’ door Harry Mulisch. Hartstikke leuk, ik had namelijk beloofd aan Marjolijn een aantal maanden terug dat ik dit boek niet mocht aanschaffen. Ook hadden ze verteld dat ze kleine boodschappen hadden geschreven in dit boek en dat ik dit even moest lezen wanneer ik in het vliegtuig zat. Van Thijs heb ik een leuke USB-disk gekregen. Deze oranje USB-disk heeft de vorm van de Martinitoren. Leuk! Zo is de Martinitoren heel wat dichterbij mij. Van mijn ouders heb ik een middelgrote Nederlandse vlag gekregen welke ik zal ophangen in mijn campus-kamer.
Na een glaasje appelsap in een café, rond 21.30 uur, gingen we met z’n allen naar de douanepoort. Om 21.45 uur had ik in het vliegtuig moeten zijn. Om 22.25 uur zou ik vliegen. Bij de douanepoort aangekomen, ging ik even iedereen nog een keer, voor de laatste keer, een stevige knuffel geven. Ook liet ik bijna (ja lees bijna) een traantje vallen. Bij de gate aangekomen dacht ik; oke.. nu was ik echt alleen (niks negatief, hoor. Kon het gewoon niet geloven dat het zover was). Blijkbaar had de vlucht een vertraging van een klein halfuur.

Om 23.45 u landde ik op het vliegveld Keflavik. Grappig, het was bijna 12 uur s’ nachts en het was nog steeds licht. Tja, ik zat toen wel dichtbij de Noordpool en daar gaat de zon bijna niet onder de horizon tijdens zomers. Toen ik eenmaal al mijn koffers had, ging ik op zoek naar kluizen. Er is me verteld op het vliegveld dat er helemaal geen kluis was! Dus ik moest mijn koffers helemaal mee naar de stad sjouwen. Oohh gelukkig stond de bus vlak naast het vliegveld waar men gelijk mijn koffers in de bus ging dumpen. De bus stopte ook vlak voor de deur van het hostel. Super! Gelijk gingen mijn backpack en mijn koffer in de kofferruimte. Na het inchecken ging ik even snel een excursie the Golden Circle Tour, boeken voor de volgende dag, 21 juli 2014. Uiteindelijk om half 3 ging ik slapen. Het is 2 uur eerder in IJsland dan in Nederland.

Maandag 21 juli 2014
Heerlijk geslapen tot 8 uur ofwel 10 uur in Nederland. Toen ging ik even Reykjavik, de meest noordelijke hoofdstad ter wereld, verkennen. Wat een prachtige stad is het, vol met die Scandinavische huizen met talloze verschillende kleuren van bordeauxrood tot okergeel. Ook ben ik even bij de beroemde winkelstraat genaamd Langavegur geweest. Echt heel leuke en kleine winkeltjes hebben ze hier! Winkels die je waarschijnlijk niet zal aantreffen op het vasteland. Op het vasteland zijn er talloze enorme en bijna sfeerloze warenhuizen zoals Hema/Primark/Bijenkorf/VD. Die zie je zowat niet in het centrum van Reykjavik. Bijna overal in Reykjavik was de Hallgrimskirkja kerk zichtbaar. Toen was het bijna kwart voor 12 en ik dacht: ‘Ah, waarom niet.’, ging ik even de kerk in. Ik moest namelijk om half 1 al klaar staan in het hostel voor die excursie. Wauw, wat een prachtige kerk. Deze kerk is pas geleden gebouwd, ergens in de jaren 80 geloof ik. Eenmaal in de hoge kerktoren had ik een fascinerend uitzicht over de kleurrijke stad Reykjavik. Zo he, wat is het toch een kleine stad dacht ik toen. Prachtig, in de verte zie je enorme bergen die alsof een front vormde om Reykjavik heen. Toen was het precies 12.00 uur, ja je raadt het al, ging het 12x heel hard bonken in de toren. Ik kon de trillingen daarvan heel goed voelen. Echt gaaf was dat.
Om half 1 werd ik opgehaald door een bus. We gingen eerst naar een bijzondere plek, Þingvellir. Hier is de Mid-Antlantische rug die de Euraziatische tektonische plaat van de Noord-Amerikaanse tektonische plaat scheidt, goed te zien. Echt bijzonder, want ik zat in de kloof en aan de ene kant is de Euraziatische plaat en aan de andere kant de Noord-Amerikaanse plaat. De platen worden hier elk jaar circa 2 cm verder uit elkaar gedreven door de tektonische werking.
Daarna zijn we naar Gullfoss in de Hvítá (Witte rivier) gegaan, dit is ‘Gouden Waterval’ in het IJslands. Wow, wat een prachtige waterval is het. Ongelofelijk hoeveel water naar beneden komt bij deze waterval.
Na deze bezienswaardigheid zijn we naar een geiser Geysir bij Haukadalur gegaan. Echt heel bijzonder en zeldzaam natuurfenomeen is het. Om de 8-10 minuten komt de geiser tot uitbarsting. Hierbij spuit uit de geiser warm water en stoom in de lucht.
Onderweg hadden we vanuit de bus een prachtig uitzicht op de verschillende landschappen. Steeds kreeg ik het idee hoe de Aarde miljarden jaar geleden uit zou zien. Allemaal rotsen en mossen en vulkanische landschappen. Fascinerend gewoon. Tijdens deze excursie heb ik contact gemaakt met 3 uit Nepal afkomstige meiden die nu in Londen wonen. Het was een hele gezellige dag samen met hen.
Bij de terugkomst in Reykjavik ging ik de beroemde IJslandse vissensoep (kabeljauw) eten. Oh, sorry mam, maar dit was echt de lekkerste vissensoep die ik ooit heb gegeten. Heerlijk. Ook heb ik het beroemde IJslandse dessert, een pannenkoek met IJslandse bessenjam en slagroom, gegeten wat ik het gewoontjes vond. Tja, pannenkoeken vind ik niet zo heel bijzonder, haha.

Dinsdag 22 juli 2014
Om half 11 stond ik klaar buiten de deur van het hostel met mijn 3 koffers. Vandaag stond the Blue Lagoon op het programma. Handig, want ik kon mijn koffers meenemen in de bus. Na het bezoek bij the Blue Lagoon kon ik rechtstreeks naar het vliegveld wat nogal dichtbij was. Het was maar 20 minuten rijden naar het vliegveld. Bij aankomst bij the Blue Lagoon is ‘waaauuww’ het eerste wat het bij mij opkwam. Ongelofelijk, al die cyaan waterplassen op de rotsen met die groengele mossen rond de plassen.
Heerlijk gezwommen in the Blue Lagoon. De temperatuur van het badwater was precies goed zo. Het was wel een beetje fris in IJsland, waar het bijna nooit boven 20 graden wordt. Toen was het 15.00 uur en dus moest ik terug naar het vliegveld waar ik mijn vliegtuig pakte om 17.15 uur.
Om 17.45 uur, na een goede vlucht van 7,5 uur lang, geland op vliegveld Vancouver International Airport. Tijdens deze vlucht had ik een fascinerend uitzicht op de Noordpool/Groenland. Het is 9 uur eerder in west Canada dan in Nederland. Na aankomst op het vliegveld ben ik met de metro naar het hostel in de downtown gegaan. Toen ik uit het ondergrondse station stapte,… wow! Moet je eens kijken naar al die torenhoge glazen gebouwen. Echt heel Amerikaans dit. Met mijn grote zwarte koffer aan mijn linkerhand en mijn kleine handbagagekoffertje aan mijn rechterhand en mijn backpack op mijn rug stond ik versteld op die gebouwen. Ongelofelijk. Gelukkig was het hostel maar 500 meter van het ondergrondse metrostation. Tijdens het lopen naar het hostel heb ik zoveel verschillende mensen gezien die totaal niet op elkaar leken. Alsof het hen totaal niet boeide wat anderen over hen dachten. Ze kleedden en droegen zich zoals ze waren. Alsof ze hier geen schaamte kenden of juist heel veel van de vrijheid genieten. Langs mij liep bijvoorbeeld een oude dame voorbij die een oudroze gebreid truitje en halflange luchtblauwe rok droeg en een dergelijk Engelse wit hoedje op haar hoofd, met haar kinderwagentje. Even snel stiekem gekeken en er zat een knalgeel eendje in dit kinderwagentje. Echt, ze behandelde het eendje alsof het haar kleindochtertje was. Bizar.
Om half 8 ’s avonds was ik totaal gesloopt door het grote tijdsverschil van 9 uur, ging dus gelijk slapen.

Woensdag 23 juli 2014
Gelukkig stond 3 dagen, tot en met vrijdag, Vancouver op mijn reisplanning. Vooral omdat ik bij wilde komen van de jetlag. Vandaag was ik om 5 uur ’s nachts al klaarwakker. Dus ben ik om 8 uur ongeveer al begonnen met de stadswandeling in Vancouver, waar 4 jaar geleden de Olympische Winterspelen werd georganiseerd.
Eerst ging ik even al die torenhoge gebouwen bewonderen. Daarna ben ik naar de Chinatown gegaan. Tijdens deze stadswandeling ben ik erachter gekomen dat de downtown van Vancouver eigenlijk niet zo heel groot is. Grappig, in de Chinatown kreeg ik gelijk het gevoel alsof ik nu voor even in China was beland. Alles was heel Chinees in de Chinatown. De Chinese taal, huizen, tuin, eten, gewoon alles. Daarna ging ik per ongeluk in de wijk genaamd Downtown Eastside (Hastings Street). Jezus Christus, dit had ik eigenlijk nooit mogen doen. Later had ik ergens gelezen dat het de gevaarlijkste plek is van Canada. Nou, om jullie rust te stellen; echt gevaarlijk is het niet als je maar stevig in je schoenen staat. Het was namelijk het centrum voor drugsgebruikers en daklozen. Bijna iedereen om mij heen was dakloos en zag er onverzorgd uit. Ook gingen sommige mensen iets aan me vragen, waarmee ik steeds mijn hoofd vriendelijk schudde.
Toen kwam ik in de Gastown terecht die echt een heel leuke buurt is. Naar mijn mening is de Water street de leukste straat/buurt van heel Vancouver. Die Amerikaanse huizen, overal zag ik bloemen hangen aan de lantaarns. In de Gastown is de beroemde stoomklok gevestigd. Grappig, de stoomklok zag er heel antiek uit, alsof het 150 jaar oud was. Dat terwijl deze stoomklok rond 1977 is gemaakt. Ook was het toen precies 12.00 uur wat betekende dat er 12x grote stomen uit deze klok in de lucht spoot.
Naast de Gastown is het treinstation Waterfront Station gevestigd waar ik mijn lunch had. Wat een prachtig treinstation is het. Echt heel Amerikaans en is in 1914 gebouwd. Daarna ben ik langs de kust gaan wandelen en bezocht allerlei bekende gebouwen waaronder Canada Place en Vancouver Convention Centre. Die zijn de plekken waar je allerlei spullen uit de Olympische Winterspelen kan bekijken, waaronder de medailles en het podium waarmee de atleten hun medaille ontvingen.
Tijdens de wandeling aan de kust kwam ik in een ijswinkeltje terecht en deze winkel heeft talloze prijzen heeft gewonnen voor zijn beste gelato-ijsjes ter wereld. Ik had ‘Akbar Mashti (Persian: Rosewater, Saffron, Pistachio, Cream)’. Oh jeetje, terecht dat deze winkel al die talloze prijzen heeft gewonnen, want dit ijsje was echt goddelijk lekker. Er zat veel smaak in.


Donderdag 24 juli 2014
Vandaag stond het bezoek in het Museum of Anthropology in University of British Columbia op het programma, want het weer was niet zo heel geweldig. Grijs en grauw met af en toe motregen. 30 Minuten met de bus ging ik naar het museum in universiteit van Brits-Columbia. Er staan veel verschillende en oude totempalen uit heel provincie Brits-Columbia in dit museum. Ook zijn er veel spullen uit Inuit (de Eskimo’s) uit Groenland en uit noord Canada.
Na dit bezoek ging ik naar het grootste stadspark van heel Noord-Amerika; het Sanley Park. Dit stadspark is ruim tien procent groter dan het New Yorkse Central Park. Tijdens de wandeling langs de kust zag ik 2 ontzettend lieve zeehonden zwemmen in het water. Een moeder met haar baby, volgens mij zaten ze te spelen met een drijvende boomstam. Er staan een tiental totempalen in dit park bij elkaar. Echt heel Indiaans, erg leuk om te zien.
Daarna ben ik naar de Davie Village gelopen. Wow! Ik dacht dat Amsterdam dé gay-stad was, maar nope. Het is echt zoveel groter en gay-vriendelijker in de Davie Village. Bijna overal zag ik de regenboogvlaggen hangen, zelfs bij de grote bedrijven zoals Starbucks en HSBC en bij de appartementencomplexen. In de winkel etalages zie je spullen gerangschikt op de kleuren van de regenboog. Geweldig! Ook staan 2 homoseksuele mannen op de reclameposters bij de bushaltes.
Toen ben ik doorgelopen naar the Lookout Vancouver in Harbour Centre. Dit is een gebouw waar je een panorama uitzicht hebt over de downtown van Vancouver. Op dat moment ging de zon bijna onder achter de bergen in de verte. Zo had ik een mooi schemerig uitzicht over de downtown van Vancouver.

Vrijdag 25 juli 2014
Na het ontbijt werd ik opgehaald door een bus van de reisorganisatie The Moose Network. Deze is de reisorganisatie waar ik een rondreis heb geboekt. Het leek mij een leuke reisorganisatie, omdat de meeste reizigers hier vaak alleen zijn. Ook zijn ze meestal van mijn leeftijd. Vandaag gingen we naar Tofino op Vancouver Island. Het is het grootste eiland aan de westkust van Noord Amerika. We waren nog niet 1 uur onderweg, toen kwamen we aan in de haven waar we met de ferry naar het eiland gingen. Gedurende de boottocht van 1 uur en 45 mins heb ik de roman ‘De ontdekking van de hemel’ gelezen. Ik kan nu al zeggen dat ik het een fantastische roman vind. Thanks, girls!
De groep met wie ik ging, was een hele leuke groep. 2 Dertigjarige vrouwen uit Ierland, 2 vrouwen (ook rond 30 jaar oud) uit Zuid Korea, 1 vrouw (rond 60 jaar oud) uit Canada, 1 jonge meid (19 jaar oud) uit Zwitserland, 1 jongen (21 jaar oud) uit Duitsland, 1 meid (rond 25 jaar oud) uit China en 1 (27 jaar oud) meid uit Nederland. De reisgids heette Ryan en had dreads en was heel aardig. Bij aankomst op het eiland zijn we meteen naar een waterval gegaan, Little Qualicum Falls. Het was een mooie waterval, echt heel Canadees. Daarna zijn we naar een meer, in Petroglyphs Provincial Park, gegaan, waar wij, de jongens, even gingen zwemmen. Het water was gelukkig lekker warm genoeg om te zwemmen. Aan één rots waren duizenden jaar oud indianentekeningen te zien, awesome!
Eenmaal aangekomen in Tofino waar ons hostel is gevestigd, gingen we naar een excursiebureau. Daar gingen we een excursie boeken voor de volgende dag.
Voor het avondeten moesten we zelf regelen en ik heb spaghetti gekookt wat erg lekker was.

Zaterdag 26 juli 2014
Vandaag moest ik vroeg op, want de excursie walvissentocht en hot springs stond op het programma. Bij het excursiebureau aangekomen gingen we een felrood pak dragen. Ik dacht eerst dat het erg warm zou zijn met dit dikke pak, later was ik heel blij. Het was namelijk ijskoud in de speedboot. Ja, we gingen met de speedboot langs de kust op zoek naar walvissen en vervolgens naar hot springs (warmwaterbronnen) gaan. Tijdens deze walvissentocht heb ik een aantal walvissen gezien. Echt fantastische ervaring was dat. Prachtig om te zien hoe groot die beesten kunnen zijn, zeker wanneer ze weg in de diepte doken. Dan gingen ze hun staart even boven het water steken. Langzaam dwaalden de staart weg onder de wateroppervlakte. In het water was er ongelofelijk veel plankton te zien. Eerlijk gezegd, twijfelde ik er even aan of het de ontlasting van de walvis was haha. Helaas in verband met respect voor dieren waren we niet te dichtbij gekomen om walvissen beter te bekijken. In Canada zijn veel mensen heel bewust over hun energieverbruik, recycling, respect voor natuur, respect voor mensen.
Toen gingen we een korte pauze houden op een eiland waar warmwaterbronnen zijn. Wel moesten we eerst 2 km door het woeste regenwoud lopen om bij de warmwaterbronnen te zijn. Ik vond het totaal niet erg, want dit regenwoud is ongelofelijk prachtig. Al die enorme red cedars (brede + hoge naaldbomen), wauw! Grappig, deze warmwaterbronnen stonken net zo erg als die van the Blue Lagoon in IJsland. Alleen was de watertemperatuur van de bronnen hier veel hoger dan die van the Blue Lagoon. Het water uit de waterval was ontzettend heet. Daar hebben we heerlijk relaxt. Na de pauze gingen we met de speedboot terug naar de plek waar we zijn begonnen. Onderweg hebben we walvissen gespot en talloze zeehonden. Owja ook hebben we ontzettend lieve zee-otters gezien die steeds met hun pootjes over hun kopjes wreven.
Lekker, het avondeten werd geregeld voor ons. Ryan ging voor ons koken. Voor het eerst heb ik dat dikke rode Amerikaanse vlees (ja je leest het goed, mam; het rode vlees) gegeten. Ik moet wel bekennen dat ik het vlees echt heerlijk vond. Het vlees was heerlijk mals. Later in de avond zijn we, de Ierse vrouwen, Zwitserse meid, Nederlandse meid, Duitse jongen en ik, naar een strand gegaan waar we van de zonsondergang hebben genoten. Wat was het prachtig hier op het eiland. Zoveel natuur en die zon die achter de bergen onderging. Buitengewoon prachtig.

Zondag 27 juli 2014
Vandaag gingen we naar de volgende bestemming op het Vancouvereiland; Victoria. Het is de hoofdstad van Brits-Columbia. Brits-Columbia is een provincie die net zo groot is als Frankrijk, Duitsland en Nederland samen. Je moet je eens voorstellen hoe groot het hier is. Onderweg hebben we een aantal pauzes genomen. De eerste was bij het strand Schooner Cove wat echt magnifiek was. Ik zeg misschien iets te vaak het woord ‘prachtig’, maar ik meen het ook echt. De natuur is hier echt wondermooi.
Daarna gingen we lunchen in een regenwoud nabij Nanaimo op het Vancouvereiland. Na de lunch zijn we naar Nanaimo gegaan waar we een korte stop bij een soort van geitenboerderij maakten. Grappig, want er liepen steeds geiten op het grazen dak van de winkels. Bij deze boerderij hebben we echt uit Nanaimo afkomstige gebakje gegeten. Het was iets met chocolade die natuurlijk overheerlijk was. Daarna zijn we naar de berg Mount Douglas Park gegaan vlakbij Victoria. Daar hadden we het uitzicht over de stad Victoria en de eilanden. Ook konden we het vasteland van Verenigde Staten van Amerika, zien vanaf deze berg.
Eenmaal aangekomen in het hostel zijn we gaan eten in het restaurantje van dit hostel. Ik had Mediterraanse pasta. Na het eten ben ik meteen gaan slapen. Ik was echt moe na het bijna non-stop reizen. De groep ging op stap in Victoria.

Maandag 28 juli 2014
Na het ontbijt ging ik samen met de Duitse jongen Victoria verkennen. Eerst gingen we naar de oudste Chinatown van Canada in Victoria. Het hostel ligt namelijk aan de rand van deze wijk. Prachtig, al die Chinese gebouwen. Toen zijn we naar het Parlementsgebouw Brits-Columbia gegaan. Deze stad vind ik echt heel Europees, vooral Brits. De huizen/gebouwen zien er echt heel Brits uit. Allemaal Victoriaanse architectuur. Eigenlijk vind ik deze stad leuker en mooier dan Victoria. Het is zo rustgevend in deze stad, allemaal met bloemen. Ik had ook het gevoel alsof mensen hier tijd namen om dingen te doen. In Vancouver moest alles veel sneller gaan. Na het bezoek bij het parlementsgebouw zijn we naar Fisherman’s Wharf gegaan. Wat een ontzettend leuk vissersdorpje is het, maar niet net zo oud als hier in Nederland natuurlijk. Allemaal splinternieuwe huisjes die op het water dreven. Hier kon je namelijk zeehonden voeren! Ik zag een Aziatische jongen een zeehond voeren met vissen. Gaaf!
Toen zijn we wezen lunchen in Victoria, in een gezellige straat. Na de lunch zijn we terug naar het hostel gegaan, omdat ik nog wat moest regelen. Om 15.00 uur zijn we vertrokken uit Victoria, het weekendje Vancouvereiland is helaas voorbij. Ergens om 16.15 uur zijn we met de boot terug naar Vancouver gegaan. Jammer, het hostel ligt niet in de downtown. Voor het eerst heb ik een Amerikaanse hamburger met friet besteld. Ik had gezegd dat ik niet zoveel friet hoefde (toevallig zag ik naast mij mensen hamburg eten dus ik had gezien hoeveel friet ze hadden gekregen). Toen kwam mijn bestelling, ow! Nog steeds was er veel te veel friet op het bord. Na de hamburger en een aantal frietjes was ik propvol.
Na het diner ben ik met de 2 Ierse vrouwen, de Duitse jongen, 1 vrouw die ik niet weet waarvandaan ze kwam, naar het Jericho strand gegaan om van de zonsondergang te genieten. De zonsondergangen hier zijn altijd oogverblindend. Ook hadden we prachtig uitzicht op de downtown in de verte. Je ziet de hoge glazen gebouwen het schemerige zonnelicht weerkaatsen. Er hing zo’n violetkleurige damp boven de downtown.

Dinsdag 29 juli 2014
Om half 9 werden we opgehaald en nu zijn we met een nieuwe groep: 2 meiden van mijn leeftijd uit Australië, een vierentwintigjarig ex-militair uit Zuid Korea, 1 meid ook van mijn leeftijd uit Groot-Brittannië, de 2 Ierse vrouwen, 1 bejaarde (en echt gave) vrouw uit Nieuw-Zeeland, 2 Nederlandse jongens ook van mijn leeftijd en die vrouw wie ook mee ging naar het strand gisteravond. De reisgids heette Alanna en komt uit Ontario (een provincie van Canada). In de bus zat ik naast de ex-militair uit Zuid-Korea die heel aardig was. Meteen na een kwartiertje hebben we een korte stop gemaakt op het Stanley Park. Op dit stadspark ging iedereen voorstellen. Gelukkig wisten de Ierse vrouwen wie ik ben van de eerdere trip, dus gingen ze even voor mij vertalen/vertellen wie ik ben.
Een klein halfuurtje later hebben we alweer een korte stop gemaakt om van het uitzicht op de downtown te genieten vanaf een berg. Het is en blijft altijd mooi met dat uitzicht. Alsof al die glazen gebouwen als paddenstoelen uit de grond schoten.
Een halfuurtje later hebben we weer een korte pauze genomen bij de metershoge waterval in het Shannon Falls Provincial Park. Shannon Falls waterval is met zijn 335 meter de derde hoogste waterval van Canada.
Daarna zijn we verdergegaan en reden over de beroemde Sea to Sky Highway (Highway 99). In de bus vertelde Alanna dat we een vlucht met een klein Cessna-vliegtuigje konden maken boven Whistler/Squamish Vally/Sea to Sky. Jaaa! Dat wilde ik dolgraag, haha. Dus gingen we weer een korte stop maken bij het vliegveldje Sea to Sky Air waar ik met de Engelse meid en die vrouw waar ik niet weet waarvandaan ze kwam, de vlucht ging maken. Ik zat naast de piloot en de meiden achter ons op de bank. De 30 minuten gedurende vlucht was geeeeweldig! Wat hadden we een schitterend uitzicht vanaf het vliegtuigje. Wat zijn we toch geluksvogel met dat mooie weer. Al die besneeuwde bergtoppen en natuur. Grandioos gewoon. Ook hadden we het uitzicht op de Shannon Falls, de derde hoogste waterval van Canada. Na de vlucht zijn we even wat gaan lunchen op het vliegveldje en ik had vanmiddag een Griekse salade gekocht in de supermarkt. Na de lunch zijn we naar een meer gegaan waar we even gingen zwemmen want het weer was echt warm vandaag. Rond 30 graden geloof ik. Even 45 minuten gezwommen, gezond, etc. toen was het alweer tijd om verder te gaan. Een klein halfuurtje later maakten we weer een korte stop bij de waterval Brandywine Falls, zo zie je maar hoeveel stops we hebben gemaakt tijdens de tours, geweldig! Dit vind ik echt zoveel leuker zo dan in een keer naar een bepaalde bestemming gaan. Ook was deze waterval gaaf om te zien.
Na deze stop zijn we naar een bungeejumping gegaan die ongeveer 15 minuten rijden verderop was. De Zuid Koreaanse jongen en een van de Nederlandse jongens en een van de Australische meiden gingen van de brug afspringen. De bungee jumping was duizelingwekkend 50 meter hoog. Helaas heb ik dit niet gedaan, omdat ik het nogal prijzig vond. Even de brug afspringen voor 80 euro en 100 euro als je de foto’s erbij wilt hebben. Daarnaast was mijn dag al perfect met die rondvlucht boven het schitterende natuurgebied.
In het hostel aangekomen ging ik even snel al mijn kleren wassen. Superhandig dat dit pasgebouwde hostel een wasmachine en droogmachine had. Ik hoefde dus niet mijn kleren wassen in een klein wasbakje. Het hostel zag er splinternieuw uit alsof het vorig jaar is gebouwd. Er werd geregeld voor het avondeten. Wij zaten met zijn 12-en aan de tafel aan het eten. Ik had voor vanavond Caesar salade met stukjes kip en bacon, lekker gezond dag heb ik dus gehad haha. Later in de avond gingen we op het balkon zitten biertjes te drinken, wat ontzettend gezellig was. Ook hebben we een drankspelletje Jenga gedaan. Gaaf! Elk houten blokje stond er een tekst op. Als men dit uit de toren haalde, moest hij dan doen wat er op het houten blokje stond. Dat leidde tot veel gelach. Rond half 10 zijn we de stad Whistler in gegaan naar de kroegen en club. Hier hadden ze echt aparte bier wat echt heel lekker was! Bier met de honingsmaak, echt typisch Whistler-bier. Rond half 2 ’s nachts ben ik teruggegaan met de Engelse meid en de reisgids. Wachtend bij de bushalte hadden we een zwarte beer gespot die over de autoweg rende! Really awesome!

Woensdag 30 juli 2014
Helaas stond uitslapen vandaag niet op het programma, want vandaag gingen we de berg Whistler beklimmen! Nou beklimmen.. Wij (de 2 Australische meiden, de Nieuw-Zeelandse vrouw, de Zuid-Koreaanse jongen, de Engelse meid en een vrouw die ik niet weet waarvandaan ze kwam en ik) zijn met de gondel Blackcombs gegaan, haha. Tijdens de gondeltocht hebben we nog 2 zwarte beren gespot! Gaaf! Een van de twee Australische meiden was zo brak van afgelopen nacht dat ze bijna moest overgeven. Gelijk gingen 3 dames een plastic zakje uit hun handtas pakken en dit aan haar overhandigen. Nog steeds was ze kotsmisselijk dus ging ze op de vloer van de gondel zitten met haar lijkbleke gezicht. Het uitzicht werd steeds schitterender naarmate we steeds hoger waren. Eenmaal op het gondelstation aangekomen is deze groep gesplist in twee groepjes. De Nieuw-Zeelandse vrouw en de vrouw wie ik niet weet waarvandaan ze kwam, gingen lopend terug naar het dal. Die kotsmisselijke meid wilde niet mee met de wandeling en ze wilde in het gondelstation blijven om bij te komen van afgelopen nacht. Dus zijn we (De Koreaanse jongen, Engelse meid, een Australische meid en ik) naar de hoogste punt gegaan met de stoelenlift. Grappig, daar was het minimaal 10 graden kouder dan op het dal. Heerlijk fris want het was wel een warme dag, rond 32 graden geloof ik. Op de hoogste punt hebben we talloze foto’s gemaakt want dat uitzicht was gewoon fenomenaal. Daarna zijn we terug naar dit gondelstation gegaan waar de kotsmisselijke meid (die inmiddels zich weer wat beter voelde) op ons wachtte. Daar hebben we onze lunch gehad. Na de lunch zijn we met de gondel Peak 2 Peak over de langste (een traject van 4,4 km) en hoogste (de vallei bevindt zich 500 meter lager dan de gondel) kabelbaan naar de berg Blackcombs aan de overkant gegaan. Daar hebben de Koreaanse jongen, de Engelse meid en ik een wandeling gemaakt van één uur lang. Goh wat hebben ze hier onwijs veel wilde dieren. We hebben ongelofelijk veel verschillende dieren gezien tijdens deze wandeling. Naar mijn mening vond ik Whistler veel mooier dan de Alpen, omdat de natuur hier gewoonweg ongerept is in Whistler. Vrijwel alles is gekapt/veranderd door de menselijke ingreep op de Alpen. Toen was het bijna half 3 wat betekende dat we terug moesten, want de bus zou om half 4 vertrekken terug naar Vancouver. Schijnbaar waren we te vroeg in de stad Whistler, dus gingen we even wat lekkernijen kopen. Ik had een bakje ijs gekocht voor mezelf.
Om half 4 ging ik even mijn spullen uit de bus halen. Ja, er is iets misgegaan met de boeking. Ik zou normaal gesproken 2 dagen later met de bus van the Moose Network terug naar Vancouver gaan. Blijkbaar was er iets fout gegaan waardoor er helemaal geen bus reed! Deze bus die deze groep nu terug naar Vancouver bracht, was namelijk al vol. Dus had the Moose Network een andere openbare bus voor mij geregeld om half 5. Wat ik wel flauw vond is dat ik later van de andere reizigers heb gehoord dat er doodleuk 1 stoeltje vrij was in de bus van The Moose Network bij de terugreis naar Vancouver. Rond 19.00 uur ben ik weer in de downtown aangekomen, in hetzelfde hostel Samesun waar ik de eerste nachten doorbracht in Vancouver. Echt heel fijn hostel vind ik dit, want alles is lekker vlakbij. Heel toevallig ben ik in dit hostel die 2 Ierse vrouwen tegengekomen. Ze hadden mij dus verteld over dat ene vrij stoeltje in de bus. Ze hadden aan mij gevraagd of ik mee wilde naar het strand om naar het vuurwerk te kijken. Ik had gezegd dat ik dat heel graag wilde, maar niet kon. Ik was zowat gesloopt door al dat reizen afgelopen 10 dagen. Na het avondeten in het hostel en het administratieve werk ben ik gaan slapen.



Donderdag 31 juli 2014
Normaal gesproken zou ik vandaag met de bus The Moose Network naar de Canadian Rockies gaan. Ik had gisteravond een mail gestuurd naar de reisorganisatie the Moose Network om te vragen of ik deze tour later kon doen. Ik was zowat gesloopt door al dat reizen afgelopen weken. Helaas heb ik geen antwoord meer gekregen. Dus ben ik naar het office (toevallig is deze in het hostel gevestigd waar ik overnachtte) gegaan. Gelukkig was het geen probleem om later naar de Canadian Rockies te gaan! Dus heb ik gelijk geregeld dat ik deze tour aanstaande maandag 4 augustus ga doen. Dus het betekent dat ik nu even 4 dagen pauze ga nemen in Vancouver. Yeey! Heel toevallig zijn er een gay pride en gay parade dit weekend in Vancouver. Het wordt dus mijn eerste gay parade en dat helemaal in Vancouver! Ook hebben ze mij ingelicht dat er de gaypride is dit weekend wat betekent dat de meeste hostels/hotels vol zijn geboekt. Dus gelijk ging ik de overnachtingen van dit weekend regelen. Gelukkig kon ik de eerste 2 nachten slapen in het hostel waar ik afgelopen nacht heb overnacht. Ook stond ik nu op de wachtlijst voor de nacht van 2 op 3 en 3 op 4 augustus. Gelijk ging ik naar het hostel dat tegenover Samesun staat, waar ik de laatste nacht (3 op 4 augustus) geboekt heb. Alleen heb ik op dit moment geen slaapplek voor de nacht van 2 op 3 augustus. Ik hoop dat ik inmiddels een slaapplek heb in dat hostel, want ik had het vanmorgen gevraagd. Het is nu bijna 18.30 uur. Vanmorgen stond ik namelijk op plek 3 van de 9 van de wachtlijst.
Na het regelen voor de overnachtingen ben ik naar een Starbucks gegaan aan de Water Street, die naar mijn mening leukste straat/buurt van Vancouver. Ik heb nu een prachtig uitzicht over de Water street en achter mij staat de stoomklok. Van 11.30 uur tot 18.30 uur heb ik dit dagboek geschreven. Natuurlijk heb ik ondertussen mijn lunch/drinken gehad. Ik heb het echt naar mijn zin hier in het mooie Vancouver. Eerst was ik heel even bang of het wel leuk zou worden als ik in mijn eentje door Canada zou trekken. Nu ben ik echt totaal van gedachte veranderd. Het is juist geweldig zo.

Later in de avond heb ik een e-mail gekregen van Samesun hostel dat ik een overnachting heb geboekt voor de nacht van 2 op 3 augustus. Yeah het betekent dus dat ik voor alle overnachtingen heb geregeld. Toen ben ik naar de food court in het Pacific Centre, een winkelcomplex, gegaan en heb daar Thais gegeten.

Vrijdag 1 augustus 2014
Vandaag heb ik voor het eerst sinds deze reis heerlijk uitgeslapen tot half 10 bijna. Echt een heerlijk gevoel was dat. Vandaag ging ik alweer naar de Water Street in de Gastown, maar deze keer in een andere koffiewinkel. Daar heb ik lekker kopjes groene thee gedronken en een beetje mensen bestudeerd die langs deze koffiewinkel liepen.
Daarna ben ik naar de food court net als gisteravond gegaan waar ik sushi heb gegeten. Na het avondeten ben ik naar de Davie Village gegaan, die gay-wijk. Oh schijnbaar was er een soort evenement waarbij de straat Davie Street helemaal afgesloten was. Er stonden heel veel verschillende kramen/podiums op deze straat. Ook hingen er heleboel regenboogkleurige vlaggen. Ik heb wel 2 keer heen en weer gewandeld op deze straat. Het was echt machtig mooi om te zien hoe mensen helemaal zichzelf konden zijn hier in de stad. Echt, hier waren ze heel open over wie ze waren. Daar liepen de mannen met leren kleren (zo’n leren politie-pak met die leren politiepet en das). Even verderop zag ik een totaal andere groep met allemaal travestieten. Ook heb ik een groep gezien waar allemaal bejaarden poedelnaakt liepen. Ja, ze hadden alleen zo’n klein mutsje aan om hun jongeheer te bedekken of droegen ze een olifant string. Ook heb ik een groep jonge meiden gezien die allemaal kruisjes van de zwarte tape op hun tepels hadden.
Toevallig zag ik daar een kraam staan waar mensen hun armen/handen wapperden. ‘Deaf and Proud.’ stond op het bord. Leuk! Even heb ik met gebarenvaardige mensen gesproken. Niet iedereen was doof bij deze kraam, vandaar dat ik het woord ‘gebarenvaardig’ heb gebruikt. Ze zouden met een groep ‘Deaf and Proud.’ de parade lopen die aanstaande zondag zou plaatsvinden. Ik heb mijn mailadres achtergelaten, want ze zouden mij wat mailen over de parade. Yeah, wellicht loop ik ook mee met deze ‘Deaf and Proud.’ groep. Om half 12 was ik als een zombie, mijn voeten wilden niet meer meewerken. Dus ben ik maar terug naar het hostel gegaan waar ik ging slapen.


Zaterdag 2 augustus 2014
Vandaag heb ik alweer heerlijk uitgeslapen tot 10 uur bijna. Daarna ging ik wat ontbijten in een Franse bakkerij. Een stokbrood met Italiaanse/Franse salami. Yummie. Na dit ontbijt wilde ik naar een strandcafé of iets dergelijks aan het strand Sunset Beach en English Bay gaan, maar helaas kon ik geen strandcafé vinden. Dus ben ik maar even in een Starbucks aan de Davie street gaan zitten thee te drinken en dit dagboek bij te houden. Ik wil straks graag een kledingstuk aanschaffen dat ik ga dragen tijdens de parade morgenmiddag. Het thema van de 2014 Pride Parade is trouwens “Royalty’’.
Nou, het verhaal is nu lang genoeg dus ga ik maar eens. Byee heeelllee dikke knuff uit het mooie Canada xxx <3 Matt